Potrzeby pokarmowe roślin to element, który należy wziąć pod uwagę w trakcie wzrostu zboża. W celu pełnego ich pokrycia, PROCAM poleca Państwu całą gamę nawozów dolistnych: Proleaf Max 4.0, Prochelat Max, Cynkophos pro+, ProKali+ i wiele innych.

Nasze produkty są tak skomponowane, aby w 2-3 zabiegach w pełni zaspokoić potrzeby pokarmowe roślin.

Wzmocnienie rośliny

Aplikację nawozów dolistnych można łączyć z zabiegami fungicydowymi. Warto pamiętać o dodaniu NHCa Delta (w dawce 3-5 l/ha). W szczególności w fazie dojrzałości mleczno-woskowej (79-85 BBCH), wraz z ProKali+. Preparaty doskonale poprawiają jakość ziarna poprzez stabilizację liczby opadania (dzięki wysokiej zawartości potasu) i wzrost zawartości białka. NHCa Delta, jak nie raz mieliście Państwo już okazję przeczytać w naszych publikacjach, jest produktem zawierającym azot aminowy (NH2). Jest to najbardziej przyjazna forma azotu dla roślin, stymulująca przy tym wzrost reproduktywny oraz rozwój systemu korzeniowego.

Rośliny „potraktowane” NHCa Delta:

• są intensywniej wybarwione,
• mają większą wytrzymałość na stresy związane z niekorzystnymi warunkami pogodowymi, czy też błędami agrotechnicznymi,
• wykazują dzięki temu większy potencjał plonowania oraz mają lepsze parametry jakościowe.

Ważne jest to nie tylko w okresie wiosenno-letnim, ale także odgrywa zasadniczą rolę w przygotowaniu roślin do zimowania. Odpowiednio wczesne nawożenie mikroelementowe jest zawsze bardziej efektywne, ponieważ poprzez zagęszczenie soków komórkowych poprawiamy zimotrwałość oraz ułatwiamy ruszenie wiosennej wegetacji. Nawożenie to jest szczególnie polecane, gdy wystąpią objawy niedoborów podczas wegetacji.

Potrzeby pokarmowe roślin

Zabieg nalistny zapewnia bardzo szybkie wprowadzenie składników do rośliny i zaspokaja potrzeby pokarmowe roślin. Zabezpiecza plon i uodparnia roślinę na atak i infekcję ze strony grzybów. Przy dolistnym stosowaniu mikroelementów unika się strat, jakie zachodzą przy ich wprowadzaniu doglebowym (uwstecznienie i wymywanie). Zastosowanie NHCa Delta w okresie jesiennym stymuluje rozwój korzeni oraz krzewistość młodych roślin. Dzięki temu, uprawy wchodzą w bardzo dobrej kondycji w okres zimy, a następnie wykazują bardzo dobry start wiosenny. Nie bez znaczenia są również makropierwiastki (P, K, S). Fosfor to aktywator energii oraz „zapalnik” do przyrostów świeżych korzeni. Z kolei rośliny słabo zaopatrzone w potas, szczególnie na glebach lżejszych (gdyż są one bardziej przepuszczalne) gorzej zimują.

Eliminacja wroga

Następnie musimy zadbać o zwalczanie chwastów, czyli konkurencji naszego zboża. Najbardziej ekonomiczne i efektywne są jesienne zabiegi herbicydowe. O słuszności stosowania herbicydów nie trzeba nikogo przekonywać. Do dyspozycji posiadacie Państwo wiele produktów, które należy stosować solo lub też w mieszaninach. Przy doborze preparatów powinniśmy kierować się:

• stopniem zachwaszczenia pól,
• gatunkami chwastów występującymi na danym polu,
• terminem stosowania danego produktu.

W pierwszej kolejności zabiegi zwalczania chwastów wykonujemy na plantacjach jęczmienia, żyta, pszenżyta. A także pszenicy ozimej sianej we wrześniu. W praktyce do jesiennego odchwaszczania najczęściej stosuje się kilka substancji aktywnych. Do najbardziej znanych zaliczamy: chlorosulfuron, chlorotoluron, diflufenikan (DFF), flufenacet, czy pendimetalinę.

Zwalczając chwasty jedno i dwuliścienne najlepsze efekty osiągniemy stosując mieszaniny preparatów herbicydowych, dzięki którym uzyskujemy zwiększenie skuteczności działania na poszczególne gatunki chwastów. Na glebach średnich, gdzie prowadzimy uprawę konwencjonalną z orką siewną, a z chwastów jednoliściennych występuje tylko miotła zbożowa, właściwie dobrana mieszanina herbicydów (flufenacet z DFF, chlorotoluron z DFF czy też pendimetaliną), zastosowana w fazie liścieni do 1-2 liści chwastów, może być jedynym i wystarczającym zabiegiem.

Właściwe dobranie mieszaniny

Na ciężkich glebach lub tam, gdzie prowadzimy uproszczenia w uprawie gleby, na ogół tylko jesienne stosowanie herbicydów nie wystarcza i konieczne są poprawki wiosną. W takim przypadku jesienią należy dobierać mieszaniny zwalczające chwasty trudne do zlikwidowania wiosną. Takie jak: fiołek polny, jasnoty, przetaczniki, gwiazdnica, rzepaki, miotła zbożowa. Należy ograniczyć również przytulię czepną, chabra, wyczyńca, stokłosy oraz życice jeżeli występują. Ponieważ jednokrotne, tylko wiosenne, ich zwalczanie jest bardzo kosztowne i trudne do zrealizowania.

Na polach, na których występują stokłosy i perz zawodna jest uprawa jęczmienia ozimego. Ponieważ do ich zwalczania w tym gatunku nie ma praktycznie selektywnych herbicydów (ogranicza je jesienne stosowanie herbicydów zawierających w swym składzie flufenacet, np. Herold 600 SC). A wiosenne zwalczanie jest praktycznie niemożliwe. Do niedawna taka sytuacja dotyczyła też życic w tym gatunku, ale od kiedy został zarejestrowany Axial nie jest to już tak wielki problem.

W celu ograniczenia kompensacji i uodparniania się chwastów na dany związek należy unikać stosowania tych samych substancji lub o podobnym mechanizmie działania co roku. Dobrym sposobem jest stosowanie podobnie działających środków rotacyjnie, raz na dwa lata.

Przeczytaj również o:

Choroby i sposoby ochrony zbóż

Programowanie plonu – jak uzyskać zadowalające wyniki?

Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone na etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zwróć uwagę na zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia oraz przestrzegaj środków bezpieczeństwa, o których mowa na etykiecie.